EN DİBE VURMAK BU OLSA GEREK

EN DİBE VURMAK BU OLSA GEREK
Bazı gün gelir hayatta Kaybedecek hiç bir şeyinin kalmadığını düşünür insan.


bazen en dibe vurursun, canın çok yanar, hiç çıkamayacağını düşünürsün,


Ya da istemeden en dibe itilirsiniz, siz istemesenizde hayat böyledir,


Yeniden başlamak için çaba gösterirsiniz çabaladıkça daha da çok itilebilirsinizde en diplere, tutar dalınız varsa yükselebilirsinizde en yükseklere, hayat çok acımasızdır bir insanın şansı ters gittiyse zaten o insan itildikçe itilir en diplere insanın elinde olmaz bakmışsınız ki en diplerdesiniz.

Hayatta ya en diptesindir yada en üstte, en üstte olmak için çok güçlü olmak gerek, en dipte olmak içinde çok zayıfsındır...
ben en dibe vuruyorum her zaman, ne zaman yukarı çıkmaya çabalasam bakmışım ki en diplerdeyim, hayat çok garip kimine güç veriyor, üstte olmasını sağlıyor, kiminide battıkça batırıyor ama bana en kötü yönünü gösteriyor, hep en dibe vuruyorum tam çıkacakken...
Beni hiç bir zaman aşk acısı diplere vurmadı, hep hayat ve insanlar yaraladılar, insanlara güvenimi kaybetmeye başladım oysaki ben; insanları hep sevmiştim, her zaman güvenmiştim, tam ben bu insana güvendim derken yaraladılar bir şekilde, gerçek yüzlerini ortaya döküp beni en dibe vurdular.

Bazen kendi kendime bu dünyada iyi insan kalmadı mı? yoksa ben mi göremiyorum? diye de söylendiğim olmuyor değil, oysa ki ben hayata sıkı sıkı tutunmaya çalışan bir insandım yıllarca hep kendi yaşam mücadelemi vermeye çalıştım tek başıma desteksiz ama artık mücadele edemiyorum gücüm kalmadı bırakmadılar kırdılar bütün hevesimi
Ne zaman en diplere vurmaktan kurtulacağım, ne zaman hayat bana gülümseyecek hep umutla bekliyorum, beni ayakta tutan tek gerçek umudum kaldı, umudumda olmasa galiba yaşayamazdım umarım ki bir gün gelirde yüreğimi rahatlatan o umudumuda keybetmem.

Umutsuz insan yaşayamaz, umarım ki kimse umudunu kaybetmez, hayat her şeye rağmen umutlarımızla güzel, herkese umutlu ve mutlu bir yaşam diliyorum....

Melike Melis ÖNEŞ

03.01.2010
Ankara