SANRI
Duvarlar arasında kalan,
tutsak bir kadındım,
İsyan bayraklarını
şiirlerimde sallandırdım.
lirik bir şiirden ibarettim
bu hayatta
Bazen Tanrı bile duymazdı
içsel çığlıklarımı...
umudumu hep gökyüzünde
sakladım..
cenneti de bu dünya da gördüm
cehennemi de
güzelliği de bu dünyada gördüm,
hainliğide,
sırtından vurulmayıda...
Ağrılı ve yavaş bir ölüme sürükleyen
bir hastalıktı bu hayat,
acı veren sanrıları vardı hep,
nereye baksam,
kiminle konuşsam hep bir acı
yüreklerde bir içsel ağrı,
ben bu hayatta,
denize, gökyüzüne
bir de kuşlara aşıktım,
...Ki ebedi aşk buydu,
dokunulmayan aşk ölmüyordu,
yalnızlığın
metrakaresini ölçtüm,
santim santim...
pencereme konan
bir serçeyi yüreğinden öptüm,
kanadından yaralanmış bir güvercini
iyileştirip gökyüzüne salıverdim
işte sonsuz aşk buydu...
Melike Melis / Kalinihta Girit
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder