bükülür çeliği göğsümün
doğursa en hafif esintisi
herhangi bir yönün.
göğün kanatlarında tül yok
yazgımın mecrasında su
çile olsa içerdim sınardım bülbülleri
sunardım sana kendimi çeyiz sandığımda
geceler o kadar yalnızlık ki
derbentlerde yapraklar
yani sonyaz birikintileri
daha temmuzdan
tozların boyadığı kirazlardan
ham kederler yaptım
örümceklerin koynunda yattım aşk boyu
iklim değişti
kendime oldum o adada
ilkyaz sonları
sana değiştim, seni
kalbimde ağrı
suyumda çocuk.
MELİKE MELİS
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder